Lohusa Depresyonu mu?

Canim çok normal bir durum bence ....insanız yoruluyoruz tümhayatımız değişiyor ve hep efor sarf ediyoruz....sadece sakin olmaya çalış bu uyuyacak eninde sonunda öyledüşün

Bence de çok normal bir durum. Çok yoruluyoruz ve sosyalleşmemiz azaldığından stres atma imkanımız da çok az oluyor. Benim de geceleri sabrım çok tükeniyor. Ağlamaya gelince ben bazen gündüzleri bile ağlıyorum bazen 🥲

Tek ben böyleyim gibi geliyor hep. Umarım sakin kalmayı öğrenebilirim @Seyhan Baygümüş

@Melek Möngü Annelik çok zormuş dışarıdan hiç öyle gözükmüyordu girince anladım.

@Ahsen Bayraktutan evet öyle benim bebeğim tüp bebek ve çok erken doğdu. Uzun süre yoğun bakım sürecimiz oldu. Benim anneliğim doğumdan iki ay sonra başladı diyebilirim o yüzden çok zorlandım. Hala daha zorlanıyorum. Çevremdekileri çok duymuyorum siz de duymayın ve asla içinizde tutmayın gerektiği yerde cevabınızı verin. Her ne kadar yeni anne olsak da bebeğimizin dilinden en çok biz anlayabiliyoruz

Evet öyle sizede Allah kolaylık versin hepimize versin 🥹 @Melek Möngü

Amin. Ama unutmayın bu günler geçecek. Siz iyi olun ki bebeğiniz de iyi olsun. Çünkü bebeğinizin size ihtiyacı var

Annelik çok zor ama çok da güzel bi his şükürler olsun evlatlarımız var sağlıkla kucağımıza aldık şükür edecek bir sürü şey var hayatta ve başımıza ne gelirse gelsin o durumun kalıcı olmadığı ve belli bir zaman sonrasında geçeceğini düşünerek kendimizi motive etmemiz gerek sakın üzülüp kendini yıpratma bebeğin büyüdüğünde onun elinden tutup yürüdüğümüzü birlikte çok güzel vakitler geçireceğiniz günlerin hayalini kur ahsen çok güzel bir annesin bunu unutma ✨

Çok normal bir durum bunu her anne yaşıyor özellikle geceleri bitmiş halde sesli ninni söylüyoruzdur istemsiz geçicek bu günler inanıyorum benim bebişim de daha küçük ☺️

Bende de aynı şeyler var bazen sert sallıyorum hele geceleri saat başı kalkıyoruz o zamanlarıda sabrım kalmıyor sonra çok vicdan azabı yaşıyorum asla zarar verecek düzeyde değil tabiki kendi kendimi sıkıyorum bu kadar sabırsız olduğum ve sinirlendiğim için kendime kızıyorum diyorum ben iyi anne olamadım ama ona bakarsak küçükken annelerimiz hepimize vurmuşlardır sinirlenip bağırmışlardır bu bizi sevmedikleri ya da zarar vermek istedikleri anlamına gelmiyor bizimde aynı şey bence

Sevgili Ahsen Hanım, bu durumu öncelikle sezaryen ile doğum yapmaya asla bağlamayın. Ben vajinal doğum yaptım, ben de 5 ay boyunca gelip çocuğumu alsalar diye kapılara baktım ısınamadım anneliğe… 5. Ayımızda bir trafik kazası geçirdik ve evladıma zarar geldiğini düşünüp kendi boyunluğumla sedye üzerinde kızımı sayıkladım. Aslında hissedemediğimiz o duygu kalbimizde, asla merak etme ❤️
Ancak size birkaç tavsiyem var. Öncelikle alabiliyorsanız mutlaka terapi alın. Ücretli terapiler sizi zorlarsa sağlık ocağına söylerseniz sizi devlet destekli psikologlara yönlendirebilir. İkinci olarak eski hayatınıza yavaş yavaş geri dönüş yapın ama bebeğinizle 😊 İlk zamanlar zor gelse de emin olun yavaş yavaş alışırsınız. Bağırmanızın önüne geçmeye çalışın, çok zor bir durum ben de yaşadım hala daha yaşıyorum ama bu durum bebeklerimizi çok etkiliyor. Sosyal medyadan gördüğünüz kuralları çocuğunuza uygulamayın. Her çocuğun doğası farklı. O yüzden bebeğiniz uyumak istemediği zaman illa şu saat diye düşünmeyin bi yarım saat geç uyusa bir şey olmaz. Ayrıca süt konusunda çok az emzirmiş biri olarak, bazen emzirmek için diretmemek gerekiyor. Bebeğin psikolojisi sağlıklı anneye ihtiyacı var öncelikle. Ben özellikle mamaya alıştıktan sonra çok daha iyi hissettim kendimi… Son olarak yalnız değilsiniz. Sosyal medyaya lohusadayanısması isimli bir sayfa var mutlaka takip edin. Size kocaman sarılıyorum ❤️ Harika bir annesiniz ve bu günleriniz geçecek ❤️

Çok teşekkür ederim @Şeyma🥰 O günleri sabırsızlıkla bekliyorum. Çok şükür

@Melike g @Hüdanur Aktaş Aynı şeyleri yaşadığım birilerinin olması iyi geldi umarım geçer hemencecik bu günler🌸

@Fatma Tüz Zehra Altıntepe Çok teşekkür ederim önerileriniz içinde sizede çok geçmiş olsunnn bende hastalık felan belirtisi olunca çok üzülüyorum o zaman hissediyorum. Geçecek öyle hiçbir şey daimi değil🥰

Sevgili Ahsen, şöyle bir sorularına bakındım bebeğin 4. Ay atağında, o kadar zor o kadar yıpratıcı ki seni çok iyi anlıyorum. Ama çok az kalmış atağın geçmesine biraz daha sabret, geçince her şey daha keyifli oluyor. Öyle uykuya direnme, gece saat başı uyanmalar falan hep bitiyor. Yapacağın şey bebeğine bir uyku rutini olusturmak. Sana kendimden örnek vereyim sende sana uygun olan tarafları kendine göre düzenlersin.

1. Ben uyku aralıklarına dikkat ediyorum yani senin şuanda aralığın 1.30 -+ 15 dk sabah ilk uykuda 1saat kadar olabilir. Aralıklara dikkat etmezsen erken gidersen çok uğraşırsın uyutmak için.
2. Uyuttuğun odaya bir karartma perde. Gece uykusuna geçerken tamamen kapat, gündüz uykularında da azıcık açık bırak.
3. YouTube’dan melodili bir pış pış.
4. Uyku vaktinden 15 dk önce odaya gidiyoruz. Beslenme alt değiştirme, çok sesli olmayacak şekilde piş piş açıyorum. Kendisini uykuya hazırlasın, sinir sistemi yavaşlasın diye. Sonra kucağıma alıp ayakta yürüyerek uyutuyorum ben.
5. burun tıkanıklığı varsa uykuya geç dalar.
6. her uyku sonrası odadan çıkarken penceresini açık bırak ve oda havası temizlensin
7. gece uykuları için uygun fiyatlı bir hava nemlendiricisi aldım ben, solunum yollarında mukozalarım kurumasını tahrişi engelliyor.
8. Sabah uyanır uyanmaz bir 15 dk dışarıda gezdirme
9. Her uyku en az 1 saat, en fazla 2 saat. 3 ana 1 şekerleme yapman gerek.

Benim uyku için yaptıklarım bunlar. Umarım yardımcı olur. Ama en önemlisi bu dönem geçecek Ahsen inan bebeğim o dönem saat başı uyanıyordu, bir gün gece uykusu için 2 saat uğraştım. Şimdi daha rahat. Sabırlı ol çok az kaldı. Bol bol dışarı parklara çıkın uyku aralarında, ona çocukları görmek iyi gelecek sana da anneleri görmek.

Sizin ne kadar sürdü 4.ay atağı her bebekte farklı ama yine merak ediyorum geçirenleri. Bizim şuan gündüz uykusunda sorun yok sadece ağlayarak uyuyor bazen çok bazen az ağlıyor ama 40 dk ortalama uyuyor .Geceleri tam 3 hafta oldu hiç uyumuyor gibi sürekli destek sürekli destek. Geçecek evet baki değil ama çok zor geliyor gurbette yaşıyorum ne eşimin ailesi yakın ne kendi ailem. Gidip kalma imkanım var ama onuda istemiyorum çünkü fikir ayrılığı yaşıyoruz onlar kendi bildikleri gibi bebeğime yaklaşıyor ben istemiyorum geriliyorum. Eşim yardımcı oluyor her zaman ama yinede tek olmamız yoruyor sanırım. @Merve köker

Bebeğin bebek olduğunu ve birincil görevimizin bebişihayatta tutmak olduğunukabullenince ben biraz daha kolay sakinlesiyorum. Tabikicok sakin değilim ama uyumuyosa 10 dakika uğraşıp uyutaiyosam zorlamiyorum alıyorum bebişi odaya geçip oynatiyorum. Bı yerde bayilcak diye umut edip bekliyorum. Evet çok zor oluyo ama bu yaşadıklarımızin hiçbirinden bebislerin haberi yok. Çok saflar ve sadece hayatta kalmaya çalışıyorlar. Umarım kolaylikla geçer hepimizin bebek buyutme sureci

Kızım 4 aylık oldu hala bazen ağlıyorum isteklerini anlayamadığım için sizin sütünüz azalmış yada öyle demişler benim sütüm 22 günlüktü bebeğim kesildi bir daha da gelmedi şuan bebeğimi mamayla besliyorum

Bebeğim 7.5 aylık ve hala bu duygu durumlarım geçmedi,kimi zaman şiddetlendi kimi zaman sakin seyretti. Çoğu gündüz ve geceler bebeğimi ağlayarak uyutuyorum bazen 5 dakikada bir uyanıyorum ve sinir sistemim kaldırmıyor gibi hissediyorum. Üstelik bu bebeği çok istedik ve tüp bebek tedavisiyle oldu. Sadece bende oluyor herkes bebeğine aşkla bağlı zannediyordum ama malesef bu durumu çoğu kadın yaşıyormuş. Emzirdiğim için doktor desteği almayı hep öteledim fakat geçen gün yine bir sinir kriziyle karşı karşıya kaldım ve destek almakta geç kaldığımı düşünerek hemen psikiyatriden randevu aldım 😌

Umarımm evet onların bilinçsiz olması da üzüyor masum melekler 🥹🌸 @Setenay Zengi Kaya