Lohusa Depresyonu mu?

Bebeğim 4 aylık isteyerek oldu kalp atışları düştü diye acil sezeryanla alındı. Başta böyle içimde aşırı bi sevgi oluşmadı kabullenememiştim birinin bebeğine bakıyorum da gelip alcaklar gibi hissediyordum. Uykusuzluk çok etkilemişti ağlıyordum uyuyamadığım için. Sütüm çok olmadı ya da vardı etrafımda sütün az diyenler yüzünden az hissettim çünkü sonradan kilo alımı güzeldi. Şimdi seviyorum bebeğimi ilgileniyorum öpüp kokluyorum ama uyuturken mesela direnip ağlayınca çok sinirleniyorum acayip yani sesli ninni söylüyorum hızlı sallıyorum tabi zarar vermiyorum yapmam da. Ama sesimi yükselttiğim ve hızlı salladığım için sonradan vicdan azabı çekiyorum çok kötü bi anneymişim gibi hissediyorum. Ağlıyorum da bazen. Düzelir mi bu halim🥲