Doğumda Tek Ben mi Böyleydim?

O anların sancıların gerçekten çok kutsal olduğuna inanıyorum ben sancılar evet çok şiddetli dayanılmaz olabiliyorlar ama tekrar yaşamayı çok isterdim ,tarifi olmayan anlardan biri ,üzmeyin kendinizi zamanla geçiyor

Herkes de bir şekilde doğum da sağlık çalışanları tarafından stres ve travma yaşatılmış gerçekten bizim şansımız mı bu bilemedim ama bende acilin kapısında suyum iatladı heöen doğum katına çıktım yani hiç insanlık yok kendin soyun giyin bezi bile ben bağladım eğilemediğiöi gördükleri haldedönüpte yardımcı olan olmadı sonra suni sancı verdiler ve 3 buçuk saatte doğurdum amao süre boyunca iki ebe biri diğerine iş öğretiyordu sürekli ellerini koyup durdular ve bir kere bile doktor uğramadı yanımıza doktoru sadece hastaneden taburcu olacağım diye gördüm vekeşke bende şikayetçi olsaydım o ebeden bebeğimin başında şişlik oluşmuş bunu bana söylemediler not bile almamışlar doğumda omzu zorlanmış olmalı ki kızımın boynunda eğrilik varmış ve bunudabende tiroid vardı onda da var mıdır diye ultrasonla bakarken ordaki hekimfark etti o kadar içim sızlıyor ki kızımın soluna kafasını çeviremediğini gecelerce ağlayıp uyuyamadığını hatırladıkça çıkacağız diye muayene yapılırken kafasında ki şişlik fark edildi yani bu kadar nefret normal mi bilmiyorum ama o ebeyi gördüğüm yerde boğazına sarılıp hesap sormak istiyorum ve kötü muamelede bulunuyorlar hepsi aynı değildir evet ama aklı bir karış havada geziyorlar ben orda kıvranıyorum gelip bana bağırıyorlar gidip kahve içiyor zaten zor bir süreç bu şekildede muamele görmek insanı çok değersiz hissettiriyor Allah’ından bulsunlar çocuğumda enfeksiyon. Vardı çok yüksek değildi ama yinede hastanede kaldık ve bizi aşırı hasta bir bebekle aynı odaya verdiler bronşit mi zatüre mi neydi o da iyicepsikolojim bozuldu zateniki yerden yırtılmış özel bölgel oturup kalkamıyorum bi de bebeği.yanında benim tek kalmamı istiyorlar gerçektendevlqt hastanelerinde iyileştirme yapılmalı hem nüfusçoğalsın üreyin diuorlar hemde bürün sistem …. Gibi hala hatırladıkça öfkem başımdan aşıyor evimize gideceğiz diye beklerken bu kadar sorun yaşayınca çok pişman oldum hamile kaldığıma kızımı suçladım bu durumdan bir de hastaneden çıktım kimsem yok aç susuz bebeği bırakırsam yine bişey olur korkusuyla aç kaldım ilaçlarımı karıştırıp başka ilaç içmişim yani türlü türlü doğu. Travmam var bir de en saçması eşlerimizi yanımıza almamaları odaları tek lişilk yapsınlar onlarda gelsin onlar annemizden bile daha yakın bize onun desteği bana daha iyi hissettirirdi bir saat gör çık ya baştan aşağı rezalet bir sistem şimdi kızım büyüdü 9 aylık oldu o günler geride kaldı ama insan hiç bir anını unutamıyor kendiimizi üzmeye gerek yok biz köktü değiliz sistem kötü💖

allahım tek benim doğum anım travmatik zannediyordum 6 aydır kahır çekiyordum psikolojik olarak. ben en iyi hastaneler sınıfına girecek özel bir hastanede cvye bakılınca vaovv denilecek bir doktorda doğum yaptım. her aklıma geldikçe o doktora küfür ediyorum. bbende cok güzel bir hamilelik geçirdim normal doğum yapmak icin pilatese mi gitmedim her gün yürüyüş mü yapmadım neler neler yaptım. çatı muayenesinde çatında kemik var 3500 kilo üzeri normal doğuramazsın dendi. gece 1 den akşam 8 e kadar sancı çektim 10 cm açıklık vardı tabi buna gelene kadar aynı sekilde elle muayeneler deli sancılar çektim yatagın kollarına yapışıp allahım al canımı bu ne acı diyodum. doğumhanede ıkınmaktan canım cıktı yerlerde sürünüyodum yerleri yumrukluyodum bitsin artık diye. belimde fıtıkta var tam sancı gelince bacağımada sancı giriyor kasılıyor ayağım. çataldan düştüm o derece kasılıyor bacağım. daha sonra artık yoruldum gücüm kalmadı çocuğum çatımdaki kemiğe sıkıştı o sancı anında doktora yalvarıyorum sezeryana al diye sancım geçince hayır sezeryan istemiyorum diyorum. ben sezeryana al diyince rezil doktorum tamam diyip hazırlayın ameliyathaneyi dedi benim sancım geçti yok yok istemiyorum sezeryan dedim o acılı halimle bana ben baska ameliyatı bıraktım asagıda beni bekliyolar hadii uğraşamayız seninle diyor! ve bu hastane ultra lüks hastaneler sınıfında! deniyorum ıkınmayı kafası elime değiyo hadi diyor doktor ben gene doğuramıyorum alın sezeryana diyorum tamamozaman diyor sancm geçince yok almayın diyorum aaa senle mi uğraşıcaz bak eldiven değiştirip duruyorum senin yüzünden diyor. en son dayanamadım hem sancıya hem doktorun bu kötü tavrına zaten ağlıyorum tamam alın sezeryana dedim. ameliyathaneye inene kadar bağırdım ağladım allahım al canımı diye. epidural yapmışlardı güya sancıyı hissetmeden normal doğum için bi halta yaramadı. onu yaptıkları icin sezeryande belden aşagımı uyuştursmadılar mecburen genel anesteziiyle olmam gerekiyordu. yıl 2025 ben genel anesteziyle sezeryan doğuruyorum. ameliyathanede beni artık bayıltın diye bağırıyodum anestezi doktoru bana kızıyordu bebeğe geçer narkoz seni keseceğimiz zaman bayıltacağız bekle diye. istemiyorum bebek falan bayıltın beni dedim. sonra bayılmısım ayıldıgımı hayal meyal hatırlıyorum bebegi getircez dediler istemiyorum suan bebek ağrı kesici verin allah askına dedigimi hatırlıyorum. her aklıma geldikçe pişman oluyorum cümlelerimden. bebeğimi ayıldıgımda kucağıma verdikleri anı narkozun etkisiyle hatırlamıyorjm bile. yani hastane anılarını bile hatırlayamıyorum psikolojik olarak beyinden silmişim. cocugumla ilk karşılaşma anım hafızamda yok çok acı. sezeryan dikişim çok büyük sebebide zaten bebeğim doğmak üzereymiş omuzlarından zor çekip çıkarmışlar kafası artık cıkmak üzereymiş alttan. kafasnds kocaman şişlikle doğdu hemen beyin ultrasonu çekildi beyin cerrahı geldi baktı. oksdar travmaya o da kanala sıkışmış. neyseki şükür bi sorun çıkmadı. artık ne zaman doğum doktoru doğum videoları bile görsem sosyal medyada gözlerim dolar. travma kaldı. her o hastanryi gördügümde ağlarım, ilk kontrollerimde hep ağlayarak gittim hastaneye. herkes doktoru şikayet et dedi ama kimse inanmaz diye etmedim. bana doğumda doktor biraz destek olsaydı bunlar olmazdı..

Ceren hanım keşke şikayet etseymişsiniz bu kadar köklü bir hastanede böyle şeylerin yaşanması çok üzücü ya o kadar para döküp bir halta yaramaması özellikle. Bebek doğdu tamam geride kaldı her şey deniyor ama insan o an yaşadıklarını nasıl unutsun ki, o an yaşananlar ikinci çocuğu da etkiliyor yani ben mesela Suni sancı ağrılarını yaşadıktan sonra ikinciyi düşünmüyorum artık ya da benim acı eşiğim düşükmüş bilemiyorum